Twee onvergetelijke verhalen uit onze kindertijd vormden de inspiratiebron voor het theatertweeluik van het Salzburg Marionette Theatre: Peter en de wolf en Roodkapje.
Sergej Prokofjev schreef Peter en de wolf in 1936: een zelfgemaakt sprookje om kinderen tijdens muzieklessen kennis te laten maken met de verschillende instrumenten binnen een orkest. De wolf in het verhaal jaagt een eend op en peuzelt deze vervolgens op. De wolf wordt uiteindelijk gevangen en niet door de jagers afgeschoten, maar naar de dieren gebracht. De natuur wordt getemd, niet verwoest.
Roodkapje werd door Charles Perrault gepubliceerd in 1697, maar de eerste aanzetten van het sprookje dateren al uit de tiende eeuw. Het is een prachtig verhaal over alleen in het bos ronddwalen, dat later steeds iets werd aangepast, onder meer door de gebroeders Grimm. Roodkapje wordt in deze mooie vertelling gered door de jager en niet verzwolgen door de wolf (die zich in Perraults sprookje al aan de grootmoeder van het meisje tegoed had gedaan).
Wat u niet zal verbazen: zowel Peter en de wolf als Roodkapje zijn door Disney verfilmd. Walt Disney maakte in 1946 zijn eigen versie van Peter en de wolf. Hierbij bleef hij in veel details trouw aan Prokofjevs origineel; behalve bij de eend, die een gelukkiger lot beschoren is. Roodkapje, die in 1922 verscheen, is een van de eerste Disney-tekenfilms. Het karakter keerde echter niet terug in De drie kleine biggetjes en de grote boze wolf uit 1934.
De twee verhalen lijken te zijn gemaakt voor het poppenspel van het Salzburg Marionette Theatre. Deze voorstelling is dan ook de ideale manier om kinderen kennis te laten maken met de twee sprookjes die ons op briljante wijze laten nadenken over onze relatie met de natuur.
