De reeks vioolconcerten die samen Antonio Vivaldi’s Vier jaargetijden vormen, zijn een hoogtepunt in de muzikale geschiedenis. In Vivaldi’s tijd hadden critici hun twijfels over de verhalende werken; tegenwoordig vragen theoretici discussiëren theoretici er nog steeds over of muziek zonder woorden een verhaal kan vertellen.
De werken, die tot de meest beroemde aller tijden behoren, gingen niet alleen vergezeld door een serie gedichten (een literaire ondergrond als basis voor de muziek, waarschijnlijk geschreven door Vivaldi zelf), maar ook door instructies voor de musici om specifieke karakters aan te nemen om de composities echt tot leven te wekken.
De vier jaargetijden verschenen in 1725 te Amsterdam. Wat waarschijnlijk inhield dat Vivaldi ze schreef in de tijd waarin Wenen getuige was van de bouw van de Karlskirche, waar de bijzondere concerten nu worden opgevoerd. De kerk is een schitterend voorbeeld van de rijke barokke architectuur en werd gebouwd ter nagedachtenis aan Carolus Borromeus, een belangrijke kerkhervormer van de contrareformatie.
De vier jaargetijden zijn een van de meest opgenomen werken binnen de muziekgeschiedenis. Toch hebben maar weinig mensen de concerten gehoord zoals ze ten tijde van Vivaldi moeten hebben geklonken. Deze ervaring wordt u nu geboden door Orchestra 1756 en de solisten van het Salzburger Konzertgesellschaft, die hun eigen interpretatie geven van Vivaldi’s revolutie in muzikale vorm en betekenis. Orchestra 1756 speelt zijn concerten louter op instrumenten uit de oorspronkelijke periode en is zeer toegewijd aan het herscheppen van het originele geluid uit de achttiende eeuw.
De concerten, waartussen ook enkele van Vivaldi’s mooiste aria’s voor alt zijn opgenomen, werpen ons drie eeuwen terug, naar een tijd die zeer goed met de ons blijkt te kunnen communiceren.
