De vorst maakte gebruik van architecten, schilders en stukadoren van naam uit het binnen- en buitenland voor de planning en de oprichting van zijn heerlijke paleis en de uitgestrekte plantsoen.
Johann Bernhard Fischer von Erlach liet eerste ontwerpen zien, Domenico Egidio Rossi begon tenslotte 1691 met de oprichting van zijn “Palazzo in Villa”, een plechtige vorstenresidentie met een overheersende middenzaal in de stijl van de Overitaliaanse villa’s uit de tijd van het “seicento”. Domenico Martinelli, favoriete architect van de vorst, greep in het concept van Rossi in vanaf 1692 en maakte het prachtgebouw hoger om één verdieping.
Rond de wisseling van de 18e naar de 19e eeuw onderging het barokke tuinpaleis ingrijpende veranderingen waneer vorst Johann Josef I schilderijenverzamelingen en sculpturen van het stadspaleis en de bezittingen in Bohemen en Moravië naar de Rossau liet overdragen en toegankelijk maken voor een brede publiek. Bouwtechnisch werden er vensteropeningen dichtgemetseld en waardevolle muurschilderingen overschilderd om erdoor grotere tentoonstellingsruimtes te scheppen.
1938 ging de vorstelijke familie naar Vaduz gaan wonen en transfereerde vanwege de gebeurtenissen rond de tweede wereldoorlog alle kunstschatten naar Liechtenstein. Tot het jaar 2000 diende het paleis als dependance van het “Museum für moderne Kunst”.
Na een fundamentele sanering van het Paleis Liechtenstein door de vorstelijke familie volgden 2004 de heropening en de terugkomst van een grote deel van de vorstelijke kunstverzameling.
Palais Lichtenstein
1090 Wien