Toen Wolfgang Amadeus Mozart overleed, was zijn Requiem in d-mineur nog niet af. Hoe het werk vervolgens werd voltooid is nog altijd omgeven door grote controverse. Mozarts weduwe Constanze vroeg Franz Xaver Süssmayr het Requiem te completeren nadat een andere componist, Joseph von Eybler, had aangeven dat dit zijn kunnen te boven ging. Wat we waarschijnlijk nooit zullen weten is welke delen door Mozart zijn geschreven en welke elementen zijn toegevoegd door Süssmayr, die beweerde dat het Sanctus, Benedictus and Agnus Dei geheel van zijn eigen hand waren.
Mozart heeft nooit geweten wie opdracht gaf tot zijn laatste compositie. Zijn anonieme opdrachtgever was graaf Franz von Walsegg, een aristocraat die erom bekend stond muziek van anderen te kopen en deze vervolgens als zijn eigen werk te presenteren. De reden waarom hij Mozart vroeg, was echter van een andere orde: hij wilde muziek om de sterfdatum van zijn vroegtijdig overleden echtgenote Anna luister bij te zetten. Zij stierf in februari 1791; Mozart overleed in december van datzelfde jaar.
De Karlskirche in Wenen vormt nu het decor voor een serie uitvoeringen van Mozarts Requiem door Cantus XVII, het koor en de solisten van het Salzburger Konzertgesellschaft, in samenwerking met Orchestra 1756. Deze prachtige kerk is een uitstekend voorbeeld van de barokke architectuur. Hij werd gebouwd tussen 1716 en 1737 en is nog altijd een beeldbepalend icoon in het silhouet van de stad.
Orchestra 1756 staat bekend om zijn authentieke interpretatie van Mozarts repertoire en maakt alleen gebruik van instrumenten die in Mozarts tijd beschikbaar waren. Bereid u voor op een reis naar het verleden en ervaar het Requiem zoals het publiek aan het eind van de achttiende eeuw dat zal hebben ervaren.
