Franz Lehárs luchtige operette Die lustige Witwe (Het jolige weewtje) is al sinds zijn première populair onder een groot publiek. Na de eerste voorstelling in het Theater an der Wien op 30 december 1905 ging het stuk op tour door Oostenrijk en vervolgens naar Hamburg, Berlijn en Boedapest. Het werd meteen een internationaal succes, waarvan ook een overweldigend eerste seizoen in Londen getuigt. Meer dan een eeuw later wordt de operette nog altijd opgevoerd in volle zalen overal ter wereld.
Baron Zeta is ambassadeur in Parijs van het denkbeeldige groothertogdom Pontevedro; Hanna Glawari is een zeer rijke Pontevedriaanse weduwe. Uit angst dat ze een Fransman zal hertrouwen, treedt de baron op als koppelaar tussen Hanna en haar voormalige geliefde graaf Danilo. Zo wil hij haar geërfde fortuin in Pontevedro houden en het land van de ondergang kan redden.
Al snel ontstaan allerlei verwikkelingen. Danilo is er simpelweg niet in geïnteresseerd om de verhouding opnieuw aan te gaan, terwijl Valencienne, de echtgenote van de baron, op haar beurt plannen heeft met de Franse graaf Camille de Rosillon. Wanneer een waaier met de tekst ‘ik hou van jou’ kwijtraakt en in een zomerhuis een amoureus rendez-vous plaatsvindt, ontstaat rondom alle karakters een kluchtig tafereel, waarbij Danilo Valenciennes metgezel dreigt te worden en de baron Hanna tot zijn eigen vrouw wil maken.
Die lustige Witwe is door de lichtzinnigheid en humor een vermakelijk stuk. De glamour en amoureuze verwikkelingen maken het tot een fantastische operette, vol muziek, dans en plezier. Zelfs de cancan wordt gedanst! Er komt geen dood en tragiek in voor, en ook als de politieke toekomst van het gehele land op het spel staat, biedt het in het verhaal nog steeds volop vermaak.
Hoewel Lehár een groot talent voor melodie had, was hij geen muzikaal vernieuwer. Zijn genialiteit zit hem meer in zijn hommage aan de mooiste tradities van de opera buffa, die hij aanpaste aan het nieuwe tijdperk, waarnaast hij ook de pareltjes van de Weense operette nieuw leven inblies. Voor Die lustige Witwe is er geen betere plek denkbaar dan de Weense Volksopera, het theater dat al pleitbezorger van het genre is sinds het aan de vooravond van de twintigste eeuw de deuren voor het publiek opende.
Die lustige Witwe, F. Lehár


Die lustige Witwe, F. Lehár
© Dimo Dimov/Volksoper Wien